พรหมลิขิต กับชีวิตที่เปลี่ยนแปลงได้

บรรจง บินกาซัน

ในคัมภีร์กุรอานตอนหนึ่ง  พระเจ้าได้บอกนบีมุฮัมมัดว่า “จงสดุดีพระผู้อภิบาลของเจ้าผู้ทรงสูงส่ง ผู้ทรงสร้างแล้วทรงทำให้สมบูรณ์  ผู้ทรงกำหนดทุกสิ่งและผู้ทรงนำทาง” (กุรอาน 87:1-3) 

ถ้อยคำดังกล่าวทำให้มุสลิมเชื่อสนิทใจว่าทุกสิ่งในจักรวาลและในโลกนี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยมีสัดส่วนรูปร่างที่สมบูรณ์  ไม่เพียงเท่านั้น  ทุกสิ่งที่ถูกสร้างมายังถูกกำหนดให้ดำเนินไปตามที่พระเจ้านำทางด้วย

ไม่เพียงแต่กำหนดให้ทุกสิ่งถูกสร้างดำเนินไปตามวิถีที่ถูกกำหนดเท่านั้น  แม้แต่ความเป็นไปบนโลกใบนี้หรือแม้แต่ชีวิตของมนุษย์ก็ได้ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้วโดยประสงค์ของพระเจ้า  นบีมุฮัมมัดได้อธิบายขยายความว่าเมื่อมนุษย์อยู่ในครรภ์ของมารดาได้ 120 วัน  พระเจ้าจะเป็นผู้กำหนดเพศ  ปัจจัยยังชีพ  การงาน ช่วงชีวิต  ทุกข์และสุขไว้แล้วโดยที่มนุษย์ไม่สามารถเลือกได้

คนมุสลิมจึงเชื่อว่าความเป็นไปของสิ่งถูกสร้างรอบตัวและชีวิตของมนุษย์เองเป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้า  ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ  

ความเชื่อเช่นนี้มีมาก่อนแล้วในรูปของ “พรหมลิขิต” ซึ่งเป็นความเชื่อในศาสนาพราหมณ์ก่อนหน้าพุทธกาล  พรหมก็คือผู้สร้าง  ลิขิตคือกำหนด  เป็นเรื่องธรรมดาที่สามัญสำนึกตื้นๆก็สามารถเข้าใจได้ว่าถ้าใครเป็นคนสร้างอะไร  คนนั้นต้องเป็นผู้กำหนด

ความแตกต่างของความเชื่อในเรื่องนี้อยู่ที่พระเจ้าผู้สร้างเป็นอจินตัยหรือสิ่งที่ไม่ควรไปนึกคิดถึงรูปร่างหน้าตา   อิสลามจึงไม่อนุญาตให้มุสลิมวาดหรือสร้างพระพรหมขึ้นมาตามจินตนาการของตัวเองเพื่อบูชาสักการะ เพราะพระพรหมเป็นผู้สร้าง  มิใช่สิ่งถูกสร้าง

เมื่อกองทัพกรีกกรีฑาทัพมารุกรานทางตอนหนือของอนุทวีป(อินเดียปัจจุบัน)  แม่ทัพชาวกรีกพบว่าคนในท้องถิ่นมีความเชื่อในเรื่องพรหมลิขิตและยอมจำนนต่อชะตาชีวิตที่ถูกลิขิตมาจากพรหม  แม่ทัพชาวกรีกจึงนำความเชื่อเรื่องพรหมลิขิตมาประยุกต์ใช้ในการปกครองโดยอธิบายความเชื่อในเรื่องนี้ว่าพรหมได้ลิขิตมนุษย์ไว้เป็นสี่วรรณะ  ใครเกิดในวรรณะใดก็ต้องอยู่ในวรรณะนั้นไปชั่วลูกชั่วหลาน  

ไม่เพียงเท่านั้น  ระบบวรรณะยังกำหนดให้คนในแต่ละวรรณะแต่งงานกับคนในวรรณะของตนเอง หากใครแต่งงานข้ามวรรณะ  ลูกที่เกิดมาจะอยู่ในสถานะจัณฑาล(ต่ำช้า)ที่ถูกสังคมรังเกียจและดูถูก  คนที่เป็นจัณฑาลไม่สามารถเข้ามามีบทบาททางสังคมได้

ในระบบวรรณะ  คนเกิดในวรรณะต่ำทำดีอย่างไรก็ไม่สามารถเลื่อนไปอยู่ในวรรณะที่สูงกว่าได้  และคนที่อยู่ในวรรณะสูงทำชั่วอย่างไรก็ไม่ตกมาอยู่ในวรรณะที่ต่ำกว่า

นี่คือสภาพการณ์ทางความเชื่อและสังคมที่เกิดขึ้นก่อนพุทธกาลและเจ้าชายสิทธัตถะเห็นและหาทางที่จะแก้ไข

ความแตกต่างอีกประการหนึ่งในความเชื่อเรื่องการลิขิตของพระเจ้าก็คือ  แม้มนุษย์จะถูกลิขิตมาตามประสงค์ของพระเจ้า  แต่นั่นมิได้หมายความว่ามนุษย์ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสภาพชีวิตของตนเองได้  คัมภีร์กุรอานกล่าวถึงเรื่องนี้ไว้อย่างชัดเจนว่า “พระเจ้าจะไม่เปลี่ยนแปลงหมู่ชนใด จนกว่าพวกเขาจะเปลี่ยนแปลงตัวของพวกเขาเองเสียก่อน” (กุรอาน 13:11) 

นั่นหมายความว่า ในอิสลาม แม้ชีวิตของมนุษย์จะถูกพระเจ้าลิขิตมาตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา  แต่เมื่อคลอดออกมาแล้ว  มนุษย์สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเดิมได้ด้วยการศึกษาหาความรู้และขยันขันแข็งในการทำมาหากิน  และเนื่องจากสังคมประกอบด้วยมนุษย์  การจะเปลี่ยนแปลงสังคมจำเป็นต้องเปลี่ยนมนุษย์ที่อยู่ในสังคมก่อน

ที่มา : facebook ของอาจารย์บรรจง บินกาซัน มูลนิธิสันติชน
https://www.facebook.com/Banjong.Binkason



| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |


[ Translate by Google Translate ]

Destiny and the Changeable Life

Banjong Bin Ghazal

In one passage of the Quran, God tells the Prophet Muhammad: “Glorify your Lord, the Exalted, the Creator and the Perfecter, the Determiner of all things and the Guide.” (Quran 87:1-3)

Such words make Muslims firmly believe that everything in the universe and in this world was created with perfect proportions. Not only that, everything created was also destined to proceed in accordance with God’s guidance.

Not only was everything created destined to proceed in a predetermined way, even the events on this earth or even human life were predetermined by God’s will. The Prophet Muhammad explained that when a human being is in the womb for 120 days, God determines their gender, sustenance, work, lifespan, suffering and happiness, without humans being able to choose.

Muslims therefore believe that the events of creation around them and human life itself are according to God’s will, not coincidence.

Such beliefs have existed before in the form of “destiny”, which is a belief in Brahmanism before the time of Buddhism. Brahma is the creator. Destiny is destiny. It is common sense that shallow common sense can understand that if someone creates something, that person must be the one who determines.

The difference in belief in this matter is that the creator God is inconceivable or something that should not be thought about in appearance. Therefore, Islam does not allow Muslims to draw or create Brahma according to their own imagination to worship because Brahma is the creator, not something created.

When the Greek army invaded the northern part of the subcontinent (present-day India), the Greek general found that the local people believed in destiny and surrendered to the fate that was destined by Brahma. The Greek general therefore applied the belief in destiny to govern by explaining this belief that Brahma had destined humans into four castes. Whoever was born into a caste must remain in that caste for generations.

Not only that, the caste system also required people in each caste to marry people in their own caste. If anyone married across castes, the children born would be in the status of untouchables (lowly) who were despised and looked down upon by society. Untouchables cannot play a role in society.

In the caste system, a person born into a lower caste, no matter how good they do, cannot be promoted to a higher caste. A person born into a higher caste, no matter how bad they do, cannot be promoted to a lower caste.

This was a religious and social situation that existed before the time of the Buddha, and Prince Siddhattha saw and sought to remedy it.

Another difference in the belief in the decree of God is that even though humans are decreed by God, that does not mean that humans cannot change their own lives. The Quran clearly states this, “God does not change a people until they change themselves.” (Quran 13:11)

This means that in Islam, even though a person’s life is decreed by God since they are still in their mother’s womb, once they are born, they can change themselves for the better by acquiring knowledge and working hard to earn a living. And since society is made up of humans, to change society, it is necessary to change the people in society first.

Source: facebook of Mr.Banjong Binkason  Santichon Islamic Foundation
https://www.facebook.com/Banjong.Binkason