การนอนหลับคือความตายชั่วคราว

บรรจง บินกาซัน

คัมภีร์กุรอานอธิบายถึงการนอนหลับว่าเหมือนกับ “วิญญาณถูกเอาไป” ชั่วคราว   ไม่ตลอดไปเหมือนความตาย

เรื่องนี้ คัมภีร์กุรอานกล่าวว่า : 

“พระเจ้าเป็นผู้เอาชีวิตของมนุษย์ไปในตอนที่พวกเขาตายและชีวิตของคนที่ยังไม่ตายในระหว่างที่พวกเขานอนหลับ  หลังจากนั้น  พระองค์จะเอาชีวิตของผู้ที่พระองค์ได้กำหนดความตายไว้แล้ว และปล่อยชีวิตอื่นกลับไปจนกระทั่งถึงเวลาที่ถูกกำหนดไว้  แท้จริง  ในนั้นมีสัญญาณมากมายสำหรับหมู่ชนที่ใคร่ครวญ” (กุรอาน 39:42) 

ดังนั้น  ทุกครั้งที่เรานอนหลับ  วิญญาณของเราได้ถูกพระเจ้าเอาไป และเฉพาะในตอนที่เรายังไม่ตาย  วิญญาณของเราจะถูกส่งกลับคืนมาในตอนที่เราตื่น  ถ้าเวลาแห่งความตายมาถึงเรา  วิญญาณของเราจะถูกเก็บไว้และเราไม่ได้ตื่นขึ้นอีก

ด้วยเหตุนี้  การนอนหลับจึงเป็นความตายส่วนหนึ่งที่สามารถฟื้นคืนกลับมาได้

ส่วนความตายคือการที่วิญญาณถูกเอาไปโดยไม่อาจกลับมาได้อีก

ความเชื่อมโยงกันของสองสิ่งนี้จึงเน้นให้เห็นถึงอำนาจการควบคุมของพระเจ้าเหนือชีวิตและความตายของเรา 

โดยการเอ่ยถึงการนอนหลับและความตายไว้ด้วยกัน  คัมภีร์กุรอานได้เตือนมนุษย์ให้นึกถึงว่าชีวิตของมนุษย์ขึ้นอยู่กับพระเจ้าโดยสิ้นเชิง  แม้แต่บางสิ่งที่เป็นเรื่องปรกติในทุกวันเช่นการนอนหลับก็เป็นการเผชิญหน้ากับความตายรายวัน  เป็นการแสดงให้เห็นว่าชีวิตมนุษย์นั้นเปราะบางและชั่วคราวจริงๆ

การตื่นคือการฟื้นคืนชีพอย่างหนึ่ง

ทุกเช้า  เมื่อเราตื่นขึ้น  มันเหมือนกับการฟื้นคืนชีพเล็กๆ  พระเจ้าได้ให้วิญญาณของเราคืนกลับมา เป็นการให้โอกาสแก่เราอีกครั้งหนึ่งในชีวิตจนกว่า “เวลาที่ได้ถูกกำหนดไว้” สำหรับเรามาถึง

ความตายจึงถูกอธิบายว่าเป็นการนอนหลับที่ยืดยาวออกไปก่อนการฟื้นคืนชีพ

ในอีกที่หนึ่ง  คัมภีร์กุรอานได้วาดภาพความตายไว้เหมือนกับการนอนหลับอันยาวนาน และการฟื้นคืนชีพเป็น “การตื่นขึ้น”  แต่มนุษย์จะรู้สึกว่าเขาแค่นอนหลับไปสักครู่เดียวเอง

“วันที่พวกเขาเห็นมัน  พวกเขาจะหวั่นกลัวราวกับพวกเขาได้อยู่ในโลกนี้แค่เพียงตอนเย็นหรือตอนเช้าของวันหนึ่งเท่านั้น” (กุรอาน 79:46) 

พระองค์จะถามว่า “สูเจ้าอยู่บนโลกนี้กันกี่ปี?”  พวกเขาจะกล่าวว่า “เราอยู่ที่นั่นแค่วันหนึ่งหรือส่วนหนึ่งของวัน จงถามบรรดาผู้นับดูก็ได้”  พระองค์ทรงกล่าวว่า “สูเจ้าอยู่ที่นั่นเพียงชั่วครู่เท่านั้นถ้าหากสูเจ้ารู้” (กุรอาน 23:112-114)

ในวันแห่งการพิพากษา ประสบการณ์แห่งความตายทำให้มนุษย์รู้สึกเหมือนกับงีบไปชั่วครู่เท่านั้น

พูดสั้นๆก็คือ 

การนอนหลับเหมือนกับการตายชั่วคราวรายวัน

ความตายคือการนอนหลับอย่างถาวรจนกระทั่งฟิ้นคืนชีพ

การตื่นขึ้นจากการนอนหลับจึงเท่ากับสัญลักษณ์ของการตื่นขึ้นหลังความตาย

ทั้งหมดเป็นการบอกเราว่าชีวิตมนุษย์นั้นเปราะบาง  ชั่วคราวและขึ้นอยู่กับการควบคุมของพระเจ้าโดยสิ้นเชิง

ที่มา : facebook ของอาจารย์บรรจง บินกาซัน มูลนิธิสันติชน
https://www.facebook.com/Banjong.Binkason


| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |


[ Translate by Google Translate ]

Sleep is a Temporary Death

Banjong Bin Kasan

The Quran describes sleep as "the soul being taken away," temporarily, not permanently, like death.

The Quran states:

"God takes the life of a person when they die and the life of a person who is still alive while they sleep. Then He takes the life of the person whom He has appointed death, and leaves the others to return until the appointed time. Indeed, there are many signs in it for a people who reflect." (Quran 39:42)

Therefore, every time we sleep, our soul is taken away by God. And only when we are still alive, our soul is returned to us when we wake up. If the hour of death comes, our soul is preserved and we do not wake up again.

Therefore, sleep is a part of death that can be recovered.

Death, on the other hand, is the soul being taken away irrevocably.

The connection between these two emphasizes God's control over our life and death.

By referring to sleep and death together, the Quran reminds us that human life is entirely subject to God. Even something as ordinary as sleep is a daily encounter with death. This demonstrates how fragile and transient human life truly is.

Waking up is a kind of resurrection.

Every morning, when we wake up, it's like a small resurrection. God restores our souls, giving us another chance at life until the "time appointed" for us arrives.

Death is thus described as a prolonged sleep before resurrection.

In another place, the Quran portrays death as a long sleep, and resurrection as "awakening," but humans feel it as only a brief nap.

"The day they see it, they will be as if they had only been in this world for one evening or one morning." (Quran 79:46)

He will ask, "How many years did you spend on this earth?" They will say, "We were only there for one day or part of the day. Ask those who count." He will say, "You were there for only a moment, if you knew." (Quran 23:112-114)

On the Day of Judgment, the experience of death will feel like a brief nap.

In short,

Sleep is like a temporary daily death.

Death is a permanent sleep until resurrection.

Waking from sleep symbolizes the reawakening after death.

All this tells us that human life is fragile, temporary, and entirely subject to God's control.

Source: facebook of Mr.Banjong Binkason  Santichon Islamic Foundation
https://www.facebook.com/Banjong.Binkason